Z Żywca przez Grójec, Juszczynę i Przybór
Zn. żółte, później niebieskie, ok. 5—5,25 g. Z przyst. PKS w rynku idziemy ul. Zamkową koło kościoła paraf, wspólnie ze zn. niebieskimi (nr 147) do parku. Główną aleją parkową dochodzimy do drogi, nią w prawo i dochodzimy do kładki na Koszarawie. Przeszedłszy na drugą stronę skręcamy w prawo i skrajem lasu podchodzimy stromo do grzbietu Małego Grójca (474 m). Stąd zbaczamy grzbietem nieco w lewo do drogi polnej, a z niej miedzami do następnej drogi polnej, prowadzącej do stóp Grójca. Brzegiem lasu w lewo na wsch. do jeszcze jednej drogi polnej równoległej do poprzedniej i nią ku szczytowi Grójca (612 m), na którym widnieje nowo zbudowana telewizyjna stacja przekaźnikowa. Na Grójec można wyjść również od strony zach. W tym celu od boiska sportowego „Czarnych”, przy którym znajduje się st. tur. PTTK idziemy jeszcze jakiś czas w górę Soły, przekraczamy ją ko/o jazu kładką i zaczynamy piąć się na wsch. pod górę, aż na szczyt. Widok ze szczytu należy do zupełnie wyjątkowych. Nad leżącym w dole Żywcem na pn. widać zach. część Beskidu Małego z Magurką i Czuplem, a w prawo poza przełomem Soły, wsch. część z Żarem i Jaworzyną na pierwszym planie. Bardziej w prawo ciągnie się pasmo ku Przeł. Kocierskiej ze Ściszków Groniem na przedzie i dalej grzbiety ku Madohorze. Na pd. wsch. nad niższymi szczytami Kiczory, Przyboru, piętrzy się masyw Pilska, a w lewo od niego Babiej Góry. Od Pilska w prawo nieco bliższa Romanka i spływające ku doi. Soły ramiona Lipowskiej. Od pd. zach. i zach. ciemnieją długie wały górskie z masywem Baraniej Góry, Magurką Radziechowską i Glinnem, w prawo od niej kolejno Malinowska Skała i wprost na zach. wielka kopa Skrzycznego, a jeszcze dalej Klimczok z Magurą. Pomiędzy tą ostatnią grupą a zach. częścią Beskidu Małego otwiera się szeroka Brama Wilkowicka. Ze szczytu Grójca polnymi ścieżkami, starając się trzymać grzbietu na pd., wśród łąk i pól uprawnych, dochodzimy do Juszczyny u zbiegu drogi ze Sporysza przez Trzebinię (ok. 1 g.). Przeciąwszy drogę zaczynamy podchodzić na pd. na bezleśny stok Przyboru. Osiągnąwszy grzbiet skręcamy w lewo do szczytu, (ok. 3A g.). Z polan szczytowych, przetykanych kępami lasu piękny widok w kierunku Romanki. Ze szczytu zmieniamy kierunek na pd.-wsch. i dochodzimy do rozgałęzienia grzbietów. Grzbietem, który schodzi na pil. wsch. można zejść na przełęcz, przez którą przechodzi droga z Juszczyny do Sopotni Małej i drogą tą zejść do Sopotni Małej. Skręcamy na pd. i grzbietem z leżącą na nim halą Juszczynka później przecinką leśną dochodzimy do połączenia ze zn. niebieskimi.