Z przeł. Przysłop
Bez znaków, ok. 2lA g. Z przełęczy bardzo stromym podejściem zakosami wspinamy się przecinką graniczną na pd. wsch. na Kiczorkę, zw. także Switkową lub Bardaczową (1083 m), po pokonaniu ok. 140 m różnicy wzniesienia. Grzbiet graniczny zmienia teraz kierunek na wsch., obniża się nieco i znów lekko wznosi się, aby wkrótce obniżyć się nieznacznie przed następnym wzniesieniem Bednarów Beskidem (1061 m), ku któremu skręcamy nieco na pn. wsch. Zwracają uwagę spadziste pn. stoki całego pasma granicznego z bujnym lasem i wysokimi trawami utrudniającymi wędrówkę. Za Bednarów Beskidem grzbiet graniczny opada na pd. wsch. w trawiastą przełęcz przed Równym Beskidem (960 m, ok. 1 g.). Na przełęcz tę można wyjść z Soblówki nieco krócej niż przez Przysłop. Schodząc ku tej przełęczy oglądamy na pd. już na słowackiej stronie, kopiec Bukowiny (1049 m) i na pd. wsch., poza roztoką, jeszcze wyższy stożek Magurki (1112 m); w lewo ku pn. wsch. zarysowuje się lesisty Klin (904 m) w bocznym ramieniu granicznego grzbietu. Podchodzimy teraz ścieżką tu i ówdzie zarośniętą trawami na pd. wsch. miejscami dość stromo, kilkoma spiętrzeniami grzbietu (1015 m). Na jednym z nich, wśród głazów i traw stary graniczny kamień z węgierskim napisem, Następnie, zbaczając na pn. wsch. osiągamy długi i połogi grzbiet Równego Beskidu, cały pokryty lasem i zarośnięty. Przecinką graniczną w wysokich trawach idziemy dość długo na jego nieznaczną kulminację (1009 m), a z niej nieco skręcając na pd. wsch. obniżamy się w wyraźniejszą przełęcz (952 m) przed stromym podejściem, o różnicy ok. 100 m wzniesienia, na szczyt Oszusa. Jest to jego główny pd. wierzchołek, przy czym sama kulminacja znajduje się tuż za granicą. Turyści, Którzy wędrują grzbietem granicznym dalej w kierunku przeł. Glinka, mogą ominąć kulminację Oszusa w następujący sposób. Przed wspomnianym stromym podejściem zbaczamy w lewo i zarośniętą krzewami i miejscami mokrą przecinką, trawersując stoki Oszusa wychodzimy na grzbiet graniczny już poza szczytem w pobliżu przeł. Kantówki.