Wariant a. przez Ptakówkę
Bez znaków. Ze st. kol. w Zwardoniu idziemy drogą w lewo (ku pn. wsch.) i dalej, obniżając się nieco ku pn. ok. 3 km od stacji. U wylotu bocznej doliny z lewej strony skręcamy w nią i po ok. 2 km w górę doliny osiągamy osiedle Piekło i leżącą nieco w prawo w niskim siodle gajówkę Ptakówka. (Można od niej zejść wprost na pn. drogą w przecince leśnej do doi. Czernej.) Podchodzimy teraz ramieniem na zach. osiągając łagodną część grzbietu Sołowego Wierchu na pn. od jego kulminacji, niedaleko Dużej Jodły. Od Dużej Jodły obniżamy się nieco do siodła (648 m). W lewo w dole ciągnie się ku zach. z wygięciem ku pn. dol. Czadeczki, dopływu Skaliczanki, należącej do dorzecza Morza Czarnego; na prawo spływa doi. Czernej, jednej ze źródłowych potoków Soły, należącej do zlewiska Bałtyku. Z siodła podchodzimy na pn. na stok Ochodzitej, na którym na pd. wystawiony, z widokiem na Słowację, malowniczy przysiółek Rupienka. Tu odgałęziają się zn. żółte (nr 20), które omijają od zach. Ochodzitę, zdążając do Koniakowa, a następnie Istebnej Zaolzia i na Szarculę (ok. g.). Z Rupienki podchodzimy dalej na pn. zostawiając kopulastą Ochodzitę z lewej, przechodzimy osiedle Pietraszyna i docieramy do drogi Istebna — Koniaków — Milówka. Z tej części szlaku roztaczają się wspaniałe widoki, przede wszystkim na Sołowy, Rachowiec i na grupę Wielkiej Raczy oraz na górskie otoczenie Istebnej. Przecinamy drogę na Przeł. Koniakowskiej i schodzimy w najniższe jej siodło z osiedlem i kapliczką, po czym polanami wspinamy się, mijając gospodarstwa góralskie, na wznoszący się przed nami Tyniok (891 m). Jeszcze rozleglejszy stąd widok, z charakterystyczną kopulą Ochodzitej nad Koniakowem i źródłowymi dolinkami Olzy. Ominąwszy sam szczyt Tynioka, trawersujemy ku siodłu przed Gańczorką (901 m), którą również obchodzimy od wsch. poniżej skałek i wychodzimy na polanę z dwiema chatami. To polana Czumówki, poza którą zaraz druga polana — Czabanula z maleńkim osiedlem (1 3A g.). Na skraju polany spotykamy zn. żółte (nr 32) sprowadzające w prawo w dół przez Kamesznicę do Milówki. Wspólnie ze zn. żółtymi, zbaczając nieco w lewo podchodzimy stromą leśną drogą ok. 54 g. do zbiegu ścieżek tuż pod Karolówką, gdzie przyłączają się do nas zn. zielone (nr 28) i czarne (łącznikowe do zn. czerwonych przy buku na Pietraszynie). Stąd do schr. na Przysłupie (ok. 54 g.) wspólnie ze zn. zielonymi (patrz dalszy opis nr 24), od schroniska na szczyt ok. 1 g.