Z Korbielowa przez Buczynkę
Zn. żółte, ok. 2—2 16 g. Ze 161 schr. PTTK u wylotu doi. Buczynki idziemy na pd. zach. wspólnie ze zn. niebieskimi (nr 162) na przeł. Przysłopy, a gdy koło gajówki skręcą w prawo, idziemy nadal w głąb doi. Buczynki, tj. w lewo. W dalszej części doliny droga została zrujnowana przez powódź w 1958 r., toteż poprzez łożysko potoku i las dochodzimy wkrótce do miejsca, gdzie znaki skręcają przez potok w lewo na stok Czarnego Gronia. Najpierw ścieżka wiedzie ukosem młodym lasem, a następnie wchodzi w wysokopienny starodrzew i pnie się równomiernie, dochodząc do szerokiej przecinki leśnej, opadającej z grzbietu ku pn. Zakreśliwszy zakos, osiągamy grzbiet i wiodącą nim .szeroką drogę, gdzie łączą się z nami zn. czerwone (nr 163). Idziemy nią jednak bardzo krótko, wkrótce skręcamy w lewo i wspólnie ze zn. czerwonymi ukosem trawersujemy łagodnie lasem, a następnie wychodzimy z lasu na polanę, mając na wprost przed sobą masyw Pilska. Przecinamy w poprzek polankę Bartek, a następnie łączącą się z nią Między Młaki i podchodząc łagodnie, wychodzimy na Halę Miziową ze schr. PTTK.
