Z przyst. kol. Rycerka przez Hutyrów i Mładą IHorę
Zn. czerwone, 4—4,25g.Z przyst. kol. dochodzimy przez kładkę na Sole do drogi, skręcającej w lewo i przeszedłszy rzekę Rycerkę schodzimy z drogi i polną dróżką zaczynamy podejście na pd. wsch. na bezleśny stok Zoniówki, stanowiący końcowe wzniesienie grzbietu Hutyrowa. Pniemy się wśród pól i pastwisk ku grzbietowi, wśród zjawiających się kęp lasu i jałowców. Osiągnąwszy grzbiet dochodzimy do kulminacji Hutyrowa (743 m) z wieżą. W dalszym ciągu na pd. z oryginalnym widokiem na czub Muńcuła w głębi, schodzimy łagodnie, aby za chwilę znów podejść na następne wzniesienie, do którego od wsch. dołącza boczne ramię Urówki. Grzbiet nasz zmienia teraz kierunek na pd.-zach. i łukiem wykręca znów na pd. Po lewej stronie w dole doi. Danielki, a za nią z polanek naszego grzbietu ukazuje się przepaściste leśne urwisko Muńcuła z charakterystycznym starym wyrębem. Podchodzimy lasem i polankami wciąż na pd. i na koniec ukośną polaną na stok szczytu Młada Hora, po czym obniżamy się łagodnie otwartym zboczem wśród osiedla Młada Hora, mijając st. tur. PTTK w domu Walerii Sporek (7 MN), szkolę i kaplicę. Znajdujemy się w szerokim siodle (873 m) u stóp lesistego spiętrzenia, którym grzbiet Rycerzowej opada ku pn. Z siodła malowniczy widok na wsch. na górny zakątek w doi. Danielki i strome stoki Muńcuła. Można stąd zejść w ok. 1/i g. wprost w dół w doi. Danielki koło leśniczówki w górnej jej części (patrz też przejście dalej na wsch. przez Hotar do doi. Cichej). W kierunku zach. schodzi z siodła wyraźna ścieżka stokiem szczytu Młada Hora po prawej (orogr.) stronie pot. Niedźwiedziego do doi. Rycerek, który osiąga w ok. Vi g. nieco powyżej leśniczówki — patrz też szlak nr 102. Z osiedla podchodzimy drogą w stronę lasu, ukosem w lewo. Droga ta rozdwaja się, w lewo idzie długim trawersem, przewijającym się przez całe pn. uroczyska Rycerzowej i podchodzi wysoko na grzbiet Muncuła i do zn. zielonych (nr 107). Tu przekracza grzbiet Muńcuła i przewija się na pd. i poprzez wsch. stoki Rycerzowej sprowadza aż na Przysłop (940 m). Patrz szlak nr 112. Następnie zdecydowanie w prawo pniemy się dość stromo w górę osiągając grzbiet i polanę z szopami. Polaną w górę do jej górnego końca, po czym nieco w lewo i szeroką przecinką ukosem w górę do szczytowej hali, która opada tu ku pn. dość stromo. Skręcamy w prawo (uważać na znaki na rzadkich tutaj drzewach) w górę. Na jednym z drzew spotykamy zn. zielone (nr 107), które odgałęziają się tu i schodzą w lewo ku tej części hali, która wiedzie w stronę Muńcuła, a wyróżnia się stojącym w pobliżu lasu szałasem. Podchodząc nadal na pd. osiągamy kulminację pn. szczytu (1207 m) z charakterystyczną kępą drzew. Przed nami w dole rozległe siodło z błyszczącą, gdy po deszczach, młaczką Sporków Stawku po lewej stronie a po przeciwnej zalesiony szczyt granicznej Wielkiej Rycerzowej.