Skoczów (dw. kol.) — Brenna przez Górki
Skoczów (dw. kol.) — Brenna przez Górki; 17 km do Brennej — centrum, do Brennej Bukowej — 20 km; 30 min. liczne kursy w ciągu dnia do centrum, do Bukowej 5 kursów; ponadto bezpośrednie połączenie Katowice — Mikołów — Żory- Skoczów — Brenna oraz Strumień — Skoczów — Brenna Bukowa. Górki Wielkie (ok. 350 m), wieś nad Brennicą z zabytkowym kościołem z XVII w, w stylu barokowym oraz z dawnym dworem Marklowskich z XVIII w. Od pn. wznosi się wzgórze Buczę (417 m), na którego wsch. stronie znajduje się ośrodek szkoleniowy młodzieży. W Górkach Wielkich żył stuletni Franciszek Żerdka (zmarł w 1959 r.) najstarszy śpiewak ludowy i bajarz beskidzki; jego „bojki” znane są w całym Beskidzie Śląskim, a niezrównane „śpiewanie” stało się folklorystyczną i muzykologiczną skarbnicą dawnej pieśni, dzięki utrwaleniu na taśmach magnetofonowych. Z Górkami związana jest też pisarka Zofia Kossak Szczucka, której Beskid Śląski zawdzięcza wiele pięknych sugestywnych kart. PW na Błatnią przez Łazek (nr 84). Należv wysiąść na przyst. PKS Górki — skrzyżowanie. Brenna (360 – 420 m), rozległa (ok. 78 km2) i ludna (ok. 4000 mieszk.) wieś, położona w doi. Brennicy i jej dopływów: Bukowej, Jatnego, Leśnej i Hałcyny, otoczona od zach. stokami Równicy i Orłowej, od pd. Starego Gronia i Kotarza, a od pn. Błatniej iCzupla. Zachowało się tu jeszcze pasterstwo i do dziś dnia wypasają Brenniacy owce w ilości ok. 900 sztuk w sześciu sałaszach na Kotarzu, Starym Groniu, Skałce, Orłowej, Bukowej i Grabowej. Szałaśnictwo nie jest jedynym zabytkiem dawnego życia w Brennej i jej przysiółkach. Trafi się jeszcze w chacie góralskiej rzadki już kołowrotek i warsztat tkacki — a kiedyś głównym chałupniczym przemysłem było tutaj tkactwo. Jeszcze w doi. Jatnego uprawia je rodzina Bojdów, jeszcze tu i ówdzie wyrabia się z wełny rękawice skarnetk’, swetry, jeszcze jedyny Brenniak Kłośko w tejże samej dolinie wytłacza sukno na góralskie gunie, spodnie i brucliki lub kłobuki, ale jego folusz przestaje już pracować, gdyż dawny strój tutejszy należy już do przeszłości. Zmienia się też charakter pracy i styl życia mieszkańców Brennej. Niegdyś pracowała tutaj huta szklana założona z początkiem XVII w., lecz zlikwidowano ją już w 1690 r. Liczne mielerze, służące do wypalania węgla drzewnego, które przeżyły upadek huty istniały jeszcze w XVIII w. Dziś Brenniacy pracują na roli, w lesie, w kamieniołomach, a wielu dojeżdża do zakładów przemysłowych na Śląsku Cieszyńskim, a przede wszystkim w Goleszowie, Cieszynie, Ustroniu i Skoczowie. Z zabytków starodawnego budownictwa warto oglądnąć wspomniany folusz i drewnianą chałupę w doi. Jatnego, zbudowaną z jodły i modrzewia; niestety stan zabytków jest opłakany. Cztery st. tur. PTTK: Brenna — centrum, szkoła nr 2, Franciszek Biłko (24 MN); Brenna — Jatny nr 541 w domu Karola Urbasia (20 MN); Brenna Jatny nr 67 u Romana Iskrzyckiego (30 MN); oraz Brenna Hałcyna 159 w domu Franciszka Hellera (20 MN w lecie i 15 w zimie). PW z przyst. PKS Brenna GRN u ujścia doi. Leśnicy na Równicę (nr 61), Błatnią (nr 85), Przeł. Karkoszczonka (nr 78), Przeł. Salmopolską przez Stary Gron (nr 50). Z przyst. PKS Brenna — centrum PW na Trzy Kopce Wiślańskie przez Stary Groń (nr 67), Przeł. Salmopolską przez doi. Hałcyny i Kotarz (nr 49), Błatnią (nr 86). Idąc na Karkoszczonkę praktycznie jest dojechać do końcowego przyst. PKS Brenna Bukowa.
