Skrzyczne
Skrzyczne (1250 m). Wyniosła, dzika i pokryta lasami kopa Skrzycznego, o charakterystycznym kształcie, zwłaszcza z Kotliny Żywieckiej, stanowi najbardziej na pn. wysunięty bastion Pasma Baraniej Góry. Strome stoki tego szczytu stają się szczególnie przepaściste od pn. w stronę doi. Żylicy i od wsch. ku Kotlinie Żywieckiej. Dzięki swej wyniosłości i otwartemu terenowi na pd. części kopuły szczytowej, cieszy się Skrzyczne sławą góry i wspaniałej panoramie. Na wsch. u naszych stóp ściele się otoczona ze wszystkich stron Kotlina Żywiecka z Żywcem w pośrodku i dziesiątkiem rozsianych wiosek. Na dalekim horyzoncie rysują się na pd. i pd. wsch. szczyty Beskidu Wysokiego z Babią Górą, Pilskiem, Romanką i Lipowską. Spoza nich widać — przy dobrej pogodzie — Tatry. W prawo na pd. nad lesistym wałem Baraniej Góry majaczeje Mała Fatra. Najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, ma również wyjątkowe walory narciarskie, dzięki rozmaitości zjazdów i zawsze dobremu ośnieżeniu. Wyciąg krzesełkowy uruchomiony częściowo w 1958 r., a na całej trasie w 1959 r. przybliżył jeszcze bardziej tereny Skrzycznego dla turystów letnich i narciarzy (patrz Szczyrk, str. 133). Toteż rojno teraz na szczycie i jego okolicy, jak na żadnym innym Beskidu Sląskie- o. Schr. PTTK stojące na samym szczycie sprawia, że krzyczne jest także punktem przejścia na Baranią Górę i wycieczek w dol. Wisły.
